بررسی اثر فاکتور های فیزیکوشیمیایی بر میزان تشکیل دی پیکولینیک اسید در باسیلوس سرئوس ptcc1015

سابقه و هدف: دی پیکولینیک اسید (پیریدین 2،6- دی کربوکسیلیک اسید) یکی از مهم ترین ترکیبات اسپور باکتری ها می باشد. این ترکیب دارای ساختمان منحصر به فردی است و تنها در اندوسپور باکتری ها وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تنش های محیطی بر میزان تولید dpa در باسیلوس سرئوس ptcc1015 انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این پژوهش به صورت تجربی اثر تنش های گرما، اتانول، نمک و ph  بر اسپور زاییباسیلوس سرئوس ptcc1015 با روش رنگ سنجی (تشکیل ترکیب رنگی حاصل از واکنش آهن با دی پیکولینیک اسید)  و مقایسه آن با منحنی استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که افزایش میزان نمک و اسیدیته محیط موجب کاهش تشکیل dpa در سویه باسیلوس سرئوس می شوند. اما ph قلیایی در محدوده ی 10-8 افزایش آن را به دنبال دارد. همچنین در محدوده 5 تا 55 درصد  اتانول کاهش چشمگیری در تولید dpa مشاهده گردید. در دمای بهینه cº 30 میزان تشکیل dpa نسبت به شاهد بیشتر بود. همچنین با افزایش دما تا cº 90  به دلیل عدم رشد باکتری تعداد سلول ها کاهش و به دنبال آن میزان dpa کاهش یافت. نتیجه گیری: محیط های استرسی که کم ترین تولید dpa را دارند می توانند در راستای کنترل اسپور باسیلوس سرئوس در صنایع غذایی و لبنی حائز اهمیت باشند.